تنهایی در کودکان متفاوت معظلی است که مشکلاتی را برای والدین و خود کودک به وجود می آورد.
بطور کلی، کودکانی که متفاوت فکر می کنند و یا یادگیری متفاوتی نسبت به سایر کودکان دارند بیشتر احساس تنهایی خواهند کرد.
این کودکان ممکن است احساس طرد شدن داشته باشند و برای دوست پیدا کردن و یا دوست شدن با سایر کودکان مشکل داشته باشند.
البته تنها بودن و احساس تنهایی کردن دارای مفهوم های متفاوتی می باشند.
کودکانی که متفاوت می آموزند و متفاوت فکر می کنند تنها کسانی نیستند که احساس تنهایی میکنند. آنها گاها احساس می کنند که جدا از کودکان دیگر هستند.
البته اکثر مردم در بعضی مواقع احساس مشابه دارند ولی این موضوع در این کودکان بیشتر رخ میدهد و باعث آسیب به آنها می شود.
مطالعات نشان داده است که کودکان با یادگیری و تفکر متفاوت بیشتر از هم سن و سال های خود، با تنهایی درگیر بوده و غالبا هنگام مواجه با این احساسات زندگی و اوقات تلخ و سخت تری را سپری می نمایند.
در این مطلب کیدمام، در مورد تنهایی کودکانی که یادگیری و افکار متفاوتی نسبت به سایرین دارند بیشتر می آموزیم.
چرا کودکانی که متفاوت هستند ممکن است احساس تنهایی کنند؟
دلایل زیادی برای احساس تنهایی کودکان و نوجوانانی که آموزش و تفکر متفاوتی دارند، وجود دارد.
قبل از هر چیز بدانید که احتمالا آن ها در اجتماع بسیار اذیت شده و معمولا محیط های اینچنینی را ترک می کنند.
آنها در رابطه با دوست شدن با بچه های دیگر و یا ارتباط با سایر مردم دچار مشکل خواهند بود.
دست و پنجه نرم کردن با این موضوع در مدرسه و محیط جامعه می تواند باعث شود تا کودکان نسبت به خود احساس بدی داشته باشند.
ممکن است آن ها فکر کنند که هیچکس آنها و چالش هایشان را درک نمیکند و حتی ممکن است که آن ها در برخورد با مسائل مختلف عقب نشینی کرده و از بقیه دوری کنند.
کودکان با این چنین چالش های خاص به احتمال زیاد احساس می کنند که طرد شده و منزوی هستند.
آن ها معمولا در موارد زیر دچار مشکل هستند:
- کنترل کردن خود
- مکالمه با دیگران
- مهارت های اجتماعی
- تمرکز
- اعتماد به نفس
تفاوت بین تنها بودن و احساس تنهایی
برخی افراد (چه کودکان و چه بزرگسالان) تمایل دارند تا وقت خود را به تنهایی سپری کنند.
در حالت فوق آنها می توانند دوست پیدا کنند ولی ترجیح میدهند فعلا تنها باشند.
به بیان دیگر کودکانی که تمایل دارند تنها باشند هر وقت که بخواهند قادر خواهند بود تا با سایر کودکان ارتباط برقرار نمایند.
در نتیجه تنها بودن برای این کودکان و نوجوانان یک اولویت است و نه یک مشکل.
اما حالت دیگری وجود دارد به نام احساس تنهایی در کودکان .
صرفا به این دلیل که بچه ها از تنها بودن ناراضی هستند نمی تواند الزاما به این معنا باشد که آنها تنها هستند.
آن ها ممکن است فقط به راحتی قادر نباشند تا خود را سرگرم کنند و لذا حوصله آن ها سر رفته و کسل خواهند شد.
به این ترتیب تنهایی همیشه به معنای تنها بودن نیست چرا که بعضی از کودکان حتی وقتی با دیگران هستند نیز احساس تنهایی و انزوا می کنند.
این بچه ها احساس می کنند که هیچکس در اطرافشان با چالش های آن ها مشترک نیست و یا آن ها را درک نمی کند.
چگونه تنهایی می تواند کودکان را تحت تاثیر قرار دهد؟
وقتی کودکان گاه و بیگاه طلسم تنهایی را پشت سر می گذارند، معمولا تاثیر درازمدت و ماندگاری نخواهد داشت.
احساس تنهایی در تمام مدت متفاوت است، این امر می تواند در بسیاری از موارد کودکان را تحت تاثیر قرار دهد و منجربه بروز مشکلات دیگری شود.
کودکانی که احساس تنهایی میکنند معمولا دارای ویژگی های زیر هستند:
این بچه ها به احتمال زیاد عزت نفس پایینی دارند و ممکن است احساس کنند که دیگران آن ها را نمی پذیرند.
به همین ترتیب کودکان ممکن است تا اعتماد به نفس خود را از دست داده و در نهایت در مورد خودشان به این باور برسند که هیچ چیز ارزشمندی برای نشان دادن به دیگران ندارند.
این کودکان احتمالا دارای قدرت ریسک کمتری هستند.
همانطور که می دانید تلاش کردن برای چیزها و تجربیات جدید می تواند سبب افزایش اعتماد به نفس شده و منجربه ایجاد علاقه و کسب مهارت های جدیدی گردد.
اما کودکان و نوجوانانی که قبلا احساس تنهایی داشته اند، احساس طرد شدن و آسیب پذیر بودن داشته و لذا ممکن است دوست نداشته باشند که این جهش و ریسک را در پیش بگیرند.
آن ها ممکن است از جلب توجه به خودشان و احتمال شکست خوردن در ریسک، ترس داشته باشند.
کودکان و بچه هایی که احساس تنهایی می کنند به احتمال زیاد غمگین، جدا از دیگران و نگران هستند.
بچه ها از طریق راه های مختلفی با تنهایی دست و پنجه نرم می کنند.
آن ها ممکن است که غم و اندوه را درون خود نگه داشته و جلوی دیگران نشان ندهند و یا اینکه عصبانی شده و خشم خود را بروز ندهند.
به طور کلی ترکیب احساسات منفی و انزوا می تواند منجربه افسردگی و اضطراب گردد.
این کودکان به احتمال زیاد درگیر رفتارهای مخاطره آمیز و خطرناک هستند.
به عنوان مثال نوجوانان ممکن است سراغ کارهایی نظیر نوشیدن مشروبات الکلی، سیگار کشیدن، استفاده از مواد مخدر و حتی خراب کردن وسایل و اموال بروند.
آن ها ممکن است به سایر کارهای مخاطره آمیز دیگری هم دست بزنند چرا که فکر می کنند این کارها به آن ها کمک می کند تا احساس بهتری نسبت به خود پیدا کرده و به بیان دیگر خود را بپذیرند.
درنتیجه احساس تنهایی در کودکان منجر به بروز رفتارهایی خطرناک می گردد.
راهکارهایی برای کاهش احساس تنهایی و انزوا در کودکان
چنانچه فرزندتان در حال دست و پنجه نرم کردن با احساس تنهایی خود هست، راه های زیادی وجود دارد که می توانید به او کمک کنید.
در ادامه به طور مختصر به مهمترین اقداماتی که می توانید احساس تنهایی در کودکان را برطرف نمایید اشاره خواهیم کرد.
اول از همه به هیچ عنوان سعی نکنید که فرزند خود را مجبور نمایید که اجتماعی تر شود.
او را مجبور نکنید دوستان بیشتری داشته باشد. به جای این کار سعی کنید تا روی ساختن عزت نفس فرزند خود کار کنید.
به فرزند خود کمک کنید تا در جست و جوی علاقه هایی باشد که منجر به دیدار و آشنایی با بچه های جدیدی شود که آن ها نیز چیزهایی مشابه با او را دوست دارند.
همینطور به علائم افسردگی در آن ها نیز توجه داشته باشید تا احساس تنهایی در کودکان را کاهش دهید.
در صورت وجود علائم و بروز نگرانی در فرزند خود، با مشاورین خدمات درمانی در تماس باشید و در این مورد مردد نباشید.
همچنین بخوانید: مهارت ارتباطی کودک خود را با این روش ها افزایش دهید
از جمله اختلالات شایع در دوران کودکی، اختلال ADHD است. این اختلال در کودکان که احساس تنهایی دارند احتمال بروز بیشتری دارد.
این نوع اختلال به معنای اختلال کمبود توجه است و کودکانی که دارای این اختلال هستند معمولا دارای فعالیت بیش از اندازه هستند و کسی نمی تواند آن ها را تحت کنترل قرار دهد.
این اختلال ممکن است با افسردگی در ارتباط باشد لذا در صورتی که فرزند شما دارای این اختلال است، در مورد ارتباط این اختلال با افسردگی اطلاعات بیشتری کسب کنید و با پزشک فرزند خود در تماس باشید.
به یاد داشته باشید با راهکارهای فوق میتوانید احساس تنهایی و انزوای کودکان را به مرور و در طول زمان برطرف نمایید.
منبع: understood