برخورد با نونهالان لجوج و یا یک کودک لجباز برای والدین یک چالش بزرگ و گاها غیر قابل حل از طرف ایشان محسوب می شود.
زیرا وادار کردن آنها به انجام کارهای روزمره مانند استحمام، خوردن غذا یا رفتن به رختخواب به یک نبرد هر روزه تبدیل شده است.
والدین به طور سهوی و غیرعمد با تسلیم شدن در برابر پرخاشگری های کودکان، آنها را به رفتارهای سرسختانه یا لجوجانه تشویق می کنند.
بهترین روش برای برخورد با کودک لجباز، این است که به آنها نشان دهید که رفتار آنها روی شما تاثیر نخواهد گذاشت.
به منظور نتیجه دهی مطلوب، به رفتارهای خوب آنها توجه نشان دهید.
در این مطلب کیدمام به شما چند نکته مهم در مورد برخورد با کودک لجباز خواهیم آموخت، پس با ما همراه باشید.
ویژگی های یک کودک لجباز
هر کودکی که در حال تمرین آزادی اراده می باشد، لزوما لجباز نیست.
بسیار مهم است که قبل از هر گونه اقدام، بدانید که کودک شما لجباز است یا مصمم.
کودکان مصمم و با اراده قوی ممکن است بسیار باهوش و خلاق باشند.
آنها سؤالات زیادی می پرسند، که ممکن است شما آنها را به عنوان سرکشی کودک به حساب آورید.
آنها برای خودشان عقایدی دارند و افراد عملگرایی هستند.
از طرف دیگر، کودکان لجباز پیرو عقاید خود می باشند و هرگز آمادگی گوش دادن به حرفهای دیگران را ندارند.
در اینجا چند ویژگی دیگر کودکان لجباز را برای شما بیان خواهیم کرد:
- آنها نیاز شدید به تایید و شنیده شدن دارند. بنابراین ممکن است غالباً بخواهند توجه شما را جلب کنند.
- آنها می توانند به شدت مستقل باشند.
- آنها متعهد و مصمم به انجام کاری هستند که دوست دارند.
- همه کودکان پرخاشگری می کنند، اما کودکان لجباز این کار را بیشتر انجام می دهند.
- آنها دارای صفات و خصوصیات رهبری فوق العاده ای هستند و در بعضی مواقع می توانند “رئیس” باشند.
- آنها دوست دارند کارها را به تنهایی انجام دهند.
کنترل یک کودک لجباز ممکن است دشوار باشد، اما آنچنان هم بد نیست.
روانشناسی کودک لجباز: درک کودکان لجباز
اگر اراده، یکی از ویژگیهای بارز و اصلی شخصیت شما است، احتمالا دوست دارید که چنین ویژگی را در فرزندانتان نیز ببینید.
اما نکته بسیار مهم این است که تفاوت بین اراده قوی و لجبازی را بدانید.
بنابراین چگونه می توانید این دو را از یکدیگر تشخیص دهید؟
معنای لغوی اراده: “استواری در هدف” و “داشتن پشتکار” می باشد.
سرسختی و لجاجت به معنای داشتن اراده تزلزل ناپذیر برای انجام كاری یا اقدام به روشی خاص است.
به بیان ساده تر کودک لجوج از تغییر افکار، رفتارها و یا اعمال شخص، صرفنظر از فشارهای خارجی برای انجام موارد دیگر امتناع می ورزد.
لجبازی در کودکان می تواند به دلیل تأثیرات محیطی، ژنتیکی یا یک رفتار اکتسابی باشد.
برخورد با کودکان لجباز ممکن است نیاز به صبر، حوصله و تلاش زیاد داشته باشد، زیرا لازم است الگوی رفتاری کودک خود را با دقت مشاهده کرده و درک کنید.
در ادامه، چند نکته را برای شما بیان می کنیم که ممکن است در برخورد با کودکان لجباز به شما کمک کند.
نکات مهمی که ممکن است برای برخورد با کودکان لجباز به شما کمک کند!
شما ممکن است یک کودک نوپای سرسخت و لجباز داشته باشید که هر بار که سعی می کنید به آنها غذا بدهید، حاضر به نشستن در صندلی غذا نمی باشد و از پذیرفتن قاشق غذای خود سرباز می زنند.
یا ممکن است شما یک کودک شش ساله لجباز و کله شق داشته باشید که اصرار دارد هر روز همان لباس را بپوشد و پای خود را محکم به زمین میزند تا از هر قاعده یا دستورالعملی که به آنها اراٸه می دهید سرپیچی کند.
در اینجا چند نکته وجود دارد که می توانید در حین رفتار با طبیعت سرسخت کودک خود به کار برید:
سعی کنید به حرف آنها گوش دهید.
برقراری ارتباط، همانند خیابانی دو طرفه است. اگر می خواهید فرزند شما به صحبت های شما گوش کند، باید اول به صحبت های آنها گوش دهید.
ممکن است کودکان سرسخت عقاید مهم و فوق العاده ای داشته باشند و تمایل به بحث و گفتگو داشته باشند.
اگر احساس کنند شنیده نمی شود، ممکن است به افرادی ستیزه جو و لجباز تبدیل شوند.
در بیشتر مواقع، وقتی کودک شما اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد، گوش دادن به آنها و مکالمه ای صریح در مورد آنچه که آنها را آزار می دهد، می تواند مفید واقع شود.
به عنوان مثال اگر فرزند شما برای خوردن کامل غذای خود پرخاشگری می کند، آنها را مجبور به خوردن غذا نکنید.
درعوض، از آنها بپرسید که چرا آنها نمی خواهند غذا بخورند و به حرف شما گوش نمی دهند.
ممکن است دلیل آن، این باشد که آنها بازیگوش هستند یا مبتلا به درد شکمی هستند.
اگر می خواهید کودک 5 ساله لجباز شما به حرف شما گوش دهد، سعی کنید به آرامی به او نزدیک شوید و سر به سر او نگذارید.
با آنها ارتباط برقرار کنید و آنها را مجبور به انجام کار نکنید.
وقتی کودکان را به اجبار به انجام کاری وادار می کنید، آنها تمایل به لجبازی و سرکشی پیدا می کنند.
در این شرایط کودک هر کاری که نباید انجام دهند را انجام می دهند.
اصطلاحی که این رفتار را به بهترین وجه تعریف می کند “ساز مخالف بودن” است که یک ویژگی مشترک کودکان سرسخت و لجباز است.
“ساز مخالف بودن” غریزی است و فقط به کودکان محدود نمی شود.
بنابراین سعی کنید بیشتر با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید.
برای مثال، مجبور کردن فرزند شش ساله خود به رفتن به رختخواب زمانی که اصرار دارد به تماشای تلویزیون در زمان خواب خود بپردازد، هیچ کمکی به شما نخواهد کرد و اوضاع را بدتر می کند.
درعوض، در کنار آنها بنشینید و به آنچه تماشا می کنند، علاقه نشان دهید.
وقتی به آنها نشان دهید که برای نظر آنها اهمیت قائل می شوید، کودکان به احتمال زیاد پاسخ می دهند.
کودکانی که با والدین یا مراقبان خود بیشتر ارتباط برقرار می کنند، تمایل به همکاری در آنها بیشتر می باشد.
در اینباره یک روانشناس کودک می گوید: “برقراری ارتباط خلل ناپذیر با کودکان ناسازگار، رفتار با آنها را آسان تر می کند.”
همین امروز اولین قدم برای برقراری ارتباط با فرزند خود را بردارید و آنها را در آغوش بگیرید!
به آنها گزینه هایی برای انتخاب ارائه دهید.
بچه های سرسخت و لجباز ممکن است عقیده و نظر خود را قبول داشته باشند و دوست ندارند همیشه به آنها گفته شود که چه کاری انجام دهند.
به فرزند چهارساله سرسخت و لجباز خود بگویید که او باید رٲس ساعت 9 شب در رختخواب باشد و هر چقدر هم که اصرار کند، قاطعانه بگویید “نه!”
به کودک یکدنده و لجباز پنج ساله خود بگویید که اسباب بازی ای را که انتخاب کرده اید بخرد وگرنه هیچ اسباب بازی برای او نخواهید خرید.
گزینه های خود را به فرزندان خود ارائه دهید البته نه بصورت حالت دستوری.
به جای اینکه به او بگویید که به رختخواب برو، از او بپرسید که آیا می خواهد بطور مثال داستان الف یا داستان ب را برای او قبل از خواب بخوانید.
فرزند شما ممکن است همچنان نافرمانی و لجبازی کند و بگوید: “من نمی خوابم!”
وقتی چنین اتفاقی می افتد، آرام باشید و به آنها بگویید “خوب، این چیزی که تو می گویی، درون گزینه های پیشنهادی که به تو دادم نبود”.
شما می توانید همان موارد را هر چند بار که لازم است به آرامی تکرار کنید.
ارائه دادن گزینه های زیاد، خوب نیست. به عنوان مثال، درخواست از فرزند خود برای انتخاب یک لباس از درون کمد لباس می تواند باعث سردرگمی آنها شود.
شما می توانید با به حداقل رساندن گزینه ها از فرزندتان بخواهید که از بین این موارد یکی را انتخاب کنند و از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کنند.
هنگام برخورد با کودک لجباز آرامش خود را حفظ کنید
فریاد زدن بر سر کودکی لجبازی که در حال پرخاشگری است، مکالمه معمولی بین والدین و فرزند را به یک مسابقه فریاد زدن تبدیل می کند.
فرزند شما ممکن است پاسخ شما را به عنوان دعوت به مبارزه کلامی بپندارد. با فریاد زدن بر سر کودک خود، فقط اوضاع را بدتر می کنید.
این وظیفه بر عهده شماست که به عنوان یک فرد بزرگسال گفتگو را به نتیجه نهایی برسانید.
به کودک خود کمک کنید تا نیاز به انجام کار یا رفتار به گونه خاص را درک کند.
برای آرامش خاطر خود هر کاری را که می دانید لازم است انجام دهید (مانند تمرکز، ورزش و یا گوش دادن به موسیقی).
یک موزیک آرامش بخش را در خانه پخش کنید تا حتی فرزندانتان بتوانند گوش کنند.
هر از چند مدتی یکبار، موسیقی مورد علاقه کودک خود را پخش کنید.
از این طریق، می توانید نظر آنها را جلب کنید و همچنین آنها را تشویق به خوابیدن و استراحت کردن کنید.
پیشنهاد میکنیم ادامه این مطلب کاربردی و جذاب کیدمام را در قسمت بعد دنبال کنید…